Taki tam kurdupel

Imię i Nazwisko: Elviar Nill
Pseudonim: Raczej nie ma stałego pseudonimu, ale niekiedy wołaja na niego Smutas, co go trochę irytuje.
Wiek: 22

Rasa: Erudianie
Ranga: Elita

Charakter:
Chłopak nie ma jakiś szczególnych i niepowtarzalnych cech charakteru, ale ich kombinacja sprawia, że wyróżnia się na tle innych.
Po pierwsze i najważniejsze Elviar jest bardzo inteligentny. Potrafi poskładać z pozoru błahe rzeczy tak by tworzyły jedna spójną całość. Potrafi słuchać, a przede wszystkim obserwować. Jednocześnie ma anielską cierpliwość, nawet w środku walki potrafi byś spokojny i opanowany, dzięki czemu praktycznie zawsze osiągnie cel, teraz czy potem. Po dopisaniu dość sporej ciekawości, ambicji i uporu, mamy wstępny obraz chłopaka, którego można by nazwać geniuszem.
Druga charakterystyczna sprawa to pozory. Pozornie jest zamknięty w sobie, pozornie też bardzo mało mówi. On po prostu nie lubi się odzywać bez potrzeby, tym bardziej nie lubi mówić o sobie. Jest to w pewnym rodzaju mechanizm obronny wyniesiony jeszcze z dzieciństwa, gdzie był prześladowany przez rówieśników. Stąd aby odkrył swoją przeszłość trzeba mieć do niego trochę cierpliwości. Gdy juz komu się uda dotrzeć do niego jest ciepłym chłopakiem, który chętnie służy pomocą, coś doradzi, stanie się bardziej otwarty.
Poza tym jest skromny, nigdy nikomu nie chwalił się swoimi osiągnięciami, nawet jeżeli ma coś ciekawego na kącie. Nie ocenia nikogo po statusie społecznym czy wyglądzie, dla niego liczy się charakter, oraz czyny danej osoby. Szczery do bólu. bywa że powie coś zanim ugryzie się w język, co czasem może prowadzić do nieporozumień lub napięć. Jest lojalny wobec swoich przełożonych, nigdy nie kwestionuje rozkazów, a zasady stara się przestrzegać. Inaczej sprawa wygląda z rodziną, tam kłóci się co chwilę o wszystko. Nie lubi prowokacji, oszustów oraz cwaniaczków, takie osoby będzie zwalczał jak tylko może. Zna też swoja wartość i nie da się wykorzystywać jak popadnie. kiedy ktoś będzie chciał mu wejść na głowę, nie pozwoli sobie, stanie się twardy oraz zdecydowany. Mimo swojej mizernej postury jest silny psychicznie.
Walczy wtedy gdy musi, w innych wypadkach stara się unikać przemocy. Styl walki wypracował pod siebie. W odróżnieniu od innych lubi najpierw poznać u przeciwnika słabe punkty, by je potem wykorzystać Siłę zamienił w szybkość, a chaotyczne ruchy w precyzję. W locie świetnie zgrywa się ze swoją wyszkoloną osą. Ta kombinacja czyni z niego niebezpiecznego przeciwnika.

Wygląd:
Już od dziecka był mniejszy i szczuplejszy od rówieśników, mimo lat tak mu już zostało. Na obecną chwilę ma niecałe 7 cm wzrostu i wazy jakieś 400 gram. Posiada jasną karnacje, szczupła budowę ciała, a treningi nadały mu nieco sportowej sylwetki. (Pod stosem ubrań ma nawet ładny kaloryfer, ale raczej się tym nie chwali). Na głowie ma czarne, lekko sterczące opadające włosy, które często układają się w tak zwany artystyczny nieład. Nie przeszkadzają mu nawet gdy opadają mu na nos. Niektórzy są zdania, że jego fryzura aż sama się prosi i nożyczki. Brwi ma czarne, grube dość nisko osadzone. Oczy duże, o zielonym odcieniu. Nos prosty, usta małe. na policzkach posiada dwie małe zielone stróżki które sprawiają wrażenie jakby płakał. Ma melancholijny wyraz twarzy, nawet gdy nie wyraża żadnych emocji. Nie posiada skrzydeł ani innych nietypowych dodatków, tylko jego uszy są może bardziej szpiczaste niż pozostałych. Nie nosi żadnych zbędnych ozdób, nawet naszyjnika. Blizna na głowie po wypadku nie jest widoczna, świetnie zakrywają ją włosy.
Ubiera się w dwa kolory: biało-czarny. nie ma znaczenia który dominuje, rzadziej zakłada coś granatowego. Niezależnie od pogody i temperatury ma długi rękaw, zmienia się tylko typ materiału by si nie przegrzał. Na lewym ramieniu rzuca się w oczy zółto-czarna opaska oddziału elitarnego, co może lekko nie pasować do jego ubioru. Natomiast podczas służby jego ubiór niczym się nie odróżnia. Jedynie na czym ma bzika to na punkcie butów: te zawsze muszą być eleganckie i wygodne. Nie wygada też na swój wiek, łatwo pomylić go z siedemnastolatkiem.


Historia:
Jego dziadek był kronikarzem, ojciec zajmował się niewielkim sklepikiem z tkaninami. Na tym świecie zjawił się podczas hucznego święta w królestwie, czym sprawił swojej mamie sporą niespodziankę. Jako dziecko był niższy i słabszy od swoich rówieśników, w połączeniu z nietypowym wygładem sprawiało, że chłopak był odrzucany przez innych. Nierzadko też był pospolitym workiem treningowym i do domu wracał cały w siniakach. Ale to co nie miał w mięśniach miał w głowie. Uwielbiał kiedy dziadek opowiadał o swojej pracy, w wieku 3 lat znał na pamięć wszystkie jego historie, w wieku 4 lat przy niewielkiej pomocy dziadka nauczył się czytać i pisać. Był też niezmiernie ciekawy świata, pytał o wszystko, a gdy otrzymał odpowiedź musiał to jeszcze sprawdzić po swojemu. Ojciec zauważył jego potencjał i zamiast wysłać go do szkoły sprowadził nauczyciela do domu. W wieku 5 lat chłopak posiadał naprawdę ciekawą i szeroką wiedzę znacznie przekraczając zakres zwykłego dzieciaka. Edukację szkolną zakończył przed 10 rokiem życia, ale nie dopuszczono go do dalszej nauki, wiec uczył się z tego co mu dziadek przyniósł do domu. Jeszcze przed rozpoczęciem nauki wykazywał szczególne zainteresowanie bronią białą dlatego też poprzez zabawę zaczęto go uczyć walki. Treningi stały się też odskocznia od szarego życia i rówieśników którzy go poniżali.
Potem los chciał, ze chłopak poznał odpowiednią osobę w odpowiednim czasie. Mężczyzna widząc potencjał chłopaka załatwił mu drogą wyjątku podstawowe szkolenie na zwiadowców i jako jedyny ukończył to mając zaledwie 13 lat. Ale nie dostał się na prawowitego zwiadowce, nie mając co robić kręcił się po bogatej dzielnicy królestwa próbując znaleźć sobie jakieś zajęcie. I znalazł, uwielbiał patrzeć na treningi straży przybocznej, a potem sam przekładał na trening to co udało mu się zaobserwować. W końcu ktoś zauważył jego zdeterminowanie i został przyjęty do oddziału zwiadowczego, tym razem bez wstępnych kwalifikacji. Nie zagrzał tam długo miejsca, szybko go polubili ze względu na jego podejście i przepisano go do straży przybocznej, co było spełnieniem jego marzeń. Tam szybko awansował w szeregach organizacji, miał też kilka okazji by się wykazać. W wieku 20 lat dostał zaproszenie do oddziałów elitarnych. Tam przeszedł dokładne trzymiesięczne szkolenie, ale pod koniec doszło do wypadu. Osa na której ćwiczył miała dość porywczy charakter i nie potrafił jej opanować, w końcu zrzuciła go ze swojego grzbietu, a podczas upadku doznał dość poważnego urazu głowy. Dochodził do siebie przez rok ponieważ musiał się na nowo nauczyć chodzić stracił też chwilowo pamięć. Na szczęście wszystko wróciło do stanu pierwotnego i chłopak może normalnie funkcjonować. Dostał też innego owada którego wspólnie z treserem wychował od jajka.

Ciekawostki:
Jest wegetarianinem, nigdy nie tknał mięsa. Po prostu zbiera go na wymioty.
Uwielbia orzechy, jadłby je nałogowo.
Jest mu obojętne w jakim towarzystwie się obraca.
Nawet po wypadku nadal uwielbia latać na owadach.
Zawsze nosi przy sobie miecz, nawet jak jest w cywilu. I umie sie nim nieźle posługiwać.
Dobrze też walczy wręcz.
Jest leworęczny.
Z łuku strzela tylko gdy lata na osie, tak za nim nie przepada.
Stróżki na policzkach są naturalne, inni uznali je za zwykłe znamię.
Wszyscy wróżyli mu karierę naukową.